Montbarey (fort)[m145][48.378514 N, 4.547633 W]

Place de Brest, ouest de la ville, 1777-1783 (1776-1784 ?). ± 80 m/alt. Un des forts dus au marquis de Langeron, protégeant le front de terre de la place de Brest. Barrant la route venant du Conquet, le fort affecte la forme d'un carré dont seul le front de tête est pourvu d'une courtine, lui donnant l'apparence d'un ouvrage à cornes. Les fossés sont défendus par des caponnières attachées au centre des fronts et qui permettent l'accès à des positions d'infanterie coiffant la contrescarpe. L'entrée, au centre du front de gorge, était pourvue d'un pont-levis. Le centre du fort est constitué d'une vaste cour donnant sur un casernement en forme de U renversé et prévu pour 5 à 600 soldats. On peut encore y voir un four à pain. L'aile gauche de ce casernement a été disloquée par un obus du cuirassé Warspite en septembre 1944 et remplacée par un blockhaus de la défense antiaérienne du territoire dans les années 1950. Un rapport de 1914 le considère encore comme « solide » ! Un document daté du 26 janvier 1911 prévoit d'armer ce fort avec 4 canons de 90 c et 6 autres de 120 L. Le même document fait état d'une batterie annexe à 300 m en dehors du fort, batterie à armer de 4 pièces de 155 L. Les plans d'armement de 1901 et 1905 prévoyaient 3 × 120 mm, 4 × 16 c et 4 canons de 7, ces derniers remplacés en 1905 par 4 × 90 mm. Ouvert au public, le fort est aujourd'hui le Mémorial du Finistère. Anciennement appelé fort Saint-Pierre.

Festung von Brest, Westen der Stadt, 1777-1783 (1776-1784 ?). ± 80 M ü M. Eines der Forts des Marquis de Langeron, das die Landfront der Festung von Brest schützt. Die vom Conquet kommende Straße sperrend, weist das Fort die Form eines Quadrats auf, von dem nur die Kopffront mit einer Kurtine versehen ist, was ihm das Aussehen eines Horgenwerks verleiht. Die Gräben werden durch Kaponnieren verteidigt, die an den Zentren der Fronten angebracht sind und den Zugang zu Infanteriestellungen ermöglichen, die die Kontereskarpe krönen. Der Eingang, im Zentrum der Kehlfront, war mit einer Zugbrücke versehen. Das Zentrum des Forts besteht aus einem weiten Hof, der auf eine Kasernierung in Form eines umgekehrten U führt und für 5 bis 600 Soldaten vorgesehen ist. Man kann dort noch einen Brotofen sehen. Der linke Flügel dieser Kasernierung wurde durch eine Granate des Schlachtschiffs Warspite im September 1944 zerstört und in den 1950er Jahren durch einen Bunker der territorialen Flugabwehr ersetzt. Ein Bericht von 1914 betrachtet es noch als « solide » ! Ein Dokument vom 26. Januar 1911 sieht vor, dieses Fort mit 4 Kanonen 90 c und 6 anderen 120 L zu bewaffnen. Das gleiche Dokument berichtet von einer Nebenbatterie 300 m außerhalb des Forts, Batterie zu bewaffnen mit 4 Geschützen 155 L. Die Bewaffnungspläne von 1901 und 1905 sahen 3 × 120 mm, 4 × 16 c und 4 Kanonen 7 vor, letztere ersetzt 1905 durch 4 × 90 mm. Für die Öffentlichkeit zugänglich, ist das Fort heute das Mémorial du Finistère. Ehemals Fort Saint-Pierre genannt.

Vesting van Brest, westen van de stad, 1777-1783 (1776-1784 ?). ± 80 m/hoogte. Een der forten te danken aan de markies van Langeron, beschermend de landfront van de vesting van Brest. Versperrend de weg komend van Le Conquet, het fort vertoont de vorm van een vierkant waarvan alleen de kopfront voorzien is van een courtine, hem het uiterlijk gevend van een hoornwerk. De grachten worden verdedigd door caponnières vastgemaakt aan de centra der fronten en die toegang mogelijk maken tot infanterieposities die de contrescarpe bekronen. De ingang, in het centrum van de keelfront, was voorzien van een ophaalbrug. Het centrum van het fort bestaat uit een wijde hof uitkomend op een kazernering in vorm van omgekeerde U en voorzien voor 5 tot 600 soldaten. Men kan er nog een broodoven zien. De linker vleugel van deze kazernering werd verbrijzeld door een granaat van het slagschip Warspite in september 1944 en vervangen door een bunker van de territoriale luchtafweer in de jaren 1950. Een rapport van 1914 beschouwt het nog als « solide » ! Een document gedateerd 26 januari 1911 voorziet dit fort te bewapenen met 4 kanonnen 90 c en 6 andere 120 L. Hetzelfde document maakt melding van een annexbatterij op 300 m buiten het fort, batterij te bewapenen met 4 stukken 155 L. De bewapeningsplannen van 1901 en 1905 voorzagen 3 × 120 mm, 4 × 16 c en 4 kanonnen 7, deze laatste vervangen in 1905 door 4 × 90 mm. Open voor het publiek, het fort is vandaag het Mémorial du Finistère. Vroeger fort Saint-Pierre genoemd.

Fortress of Brest, west of the city, 1777-1783 (1776-1784 ?). ± 80 m/alt. One of the forts due to the Marquis de Langeron, protecting the land front of the fortress of Brest. Barring the road coming from Le Conquet, the fort takes the form of a square of which only the head front is provided with a curtain, giving it the appearance of a hornwork. The ditches are defended by caponiers attached to the centers of the fronts and which allow access to infantry positions crowning the counterscarp. The entrance, at the center of the gorge front, was provided with a drawbridge. The center of the fort consists of a vast courtyard leading to a barracks in the shape of an inverted U and planned for 5 to 600 soldiers. One can still see a bread oven there. The left wing of this barracks was shattered by a shell from the battleship Warspite in September 1944 and replaced by a blockhouse of the territorial anti-aircraft defense in the 1950s. A report of 1914 still considers it « solid » ! A document dated January 26 1911 plans to arm this fort with 4 guns 90 c and 6 others 120 L. The same document reports an annex battery 300 m outside the fort, battery to arm with 4 pieces 155 L. The armament plans of 1901 and 1905 provided for 3 × 120 mm, 4 × 16 c and 4 guns 7, the latter replaced in 1905 by 4 × 90 mm. Open to the public, the fort is today the Mémorial du Finistère. Formerly called fort Saint-Pierre.

Pevnost Brest, západ města, 1777-1783 (1776-1784 ?). ± 80 m/n.v. Jeden z fortů díky markýzi de Langeron, chránící pozemní frontu pevnosti Brest. Přehrazující silnici přicházející z Le Conquet, fort nabývá tvaru čtverce, z něhož pouze čelní fronta je opatřena kurtinou, dávající mu vzhled rohového díla. Příkopy jsou bráněny kaponiérami připevněnými ke středům front a které umožňují přístup k pěchotním postavením korunujícím kontreskarp. Vchod, ve středu hrdlového frontu, byl opatřen padacím mostem. Střed fortu se skládá z rozlehlého nádvoří vedoucího na kasárenství ve tvaru obráceného U a plánovaného pro 5 až 600 vojáků. Lze tam ještě vidět chlebovou pec. Levé křídlo tohoto kasárenství bylo rozbito granátem z bitevní lodi Warspite v září 1944 a nahrazeno bunkrem územní protiletadlové obrany v letech 1950. Zpráva z roku 1914 jej ještě považuje za « solidní » ! Dokument datovaný 26. ledna 1911 plánuje vyzbrojit tento fort 4 děly 90 c a 6 dalšími 120 L. Tentýž dokument uvádí přídavnou baterii 300 m vně fortu, baterii vyzbrojit 4 děly 155 L. Plány výzbroje 1901 a 1905 předpokládaly 3 × 120 mm, 4 × 16 c a 4 děla 7, tato poslední nahrazena roku 1905 4 × 90 mm. Otevřeno veřejnosti, fort je dnes Mémorial du Finistère. Dříve nazýván fort Saint-Pierre.