Les deux usines élévatoires de la citadelle de Verdun jouaient un rôle essentiel dans la logistique et le fonctionnement des ouvrages souterrains. Leur fonction principale était de pomper et distribuer l’eau nécessaire au chauffage des casernements, à la cuisine et à divers usages domestiques et militaires. Chacune était équipée de pompes mécaniques, souvent associées à des chaudières ou réservoirs intermédiaires, capables de fournir un débit constant même en période de siège. Leur implantation à l’intérieur de la citadelle et leur connexion aux galeries souterraines permettaient un approvisionnement sécurisé et continu, à l’abri des tirs d’artillerie. Ces installations étaient également reliées aux réseaux de circulation d’eau chaude vers les casernements intermédiaires et les cuisines, garantissant ainsi la fonctionnalité et le confort minimal des troupes. Les structures étaient protégées par des murs épais et des voûtes en maçonnerie, et leurs conduites, souvent métalliques, disposaient de multiples dispositifs de sécurité. Bien que modestes en surface, ces usines représentaient une composante clé de la logistique interne de la citadelle, indispensable au maintien de la garnison et à la préparation de la défense en cas de siège prolongé.
Die zwei Pumpwerke der Zitadelle von Verdun spielten eine zentrale Rolle in der Logistik und im Betrieb der unterirdischen Anlagen. Ihre Hauptaufgabe war es, Wasser zu fördern und zu verteilen, das für die Heizung der Kasernen, Küchen und andere militärische wie zivile Zwecke benötigt wurde. Jede Anlage verfügte über mechanische Pumpen, oft in Verbindung mit Kesseln oder Zwischenspeichern, die auch während einer Belagerung einen konstanten Durchfluss gewährleisten konnten. Die Lage innerhalb der Zitadelle und die Verbindung zu den unterirdischen Galerien ermöglichten eine sichere und kontinuierliche Versorgung. Die Pumpwerke waren zudem an die Warmwasserleitungen der Zwischenkasernen und Küchen angeschlossen, wodurch Funktionalität und Mindestkomfort der Truppen gewährleistet wurden. Die Bauten waren durch dicke Mauern und Gewölbe geschützt, und die Rohrleitungen mit verschiedenen Sicherheitsvorrichtungen ausgestattet. Trotz ihrer unauffälligen Oberfläche stellten diese Anlagen eine wesentliche Komponente der internen Logistik der Zitadelle dar, unverzichtbar für die Aufrechterhaltung der Garnison und die Verteidigung im Falle einer längeren Belagerung.
De twee pompstations van de citadel van Verdun vervulden een essentiële rol in de logistiek en werking van de ondergrondse gebouwen. Hun hoofdfunctie was het oppompen en distribueren van water, nodig voor de verwarming van de kazernes, de keuken en andere militaire en huishoudelijke toepassingen. Elk was uitgerust met mechanische pompen, vaak gekoppeld aan ketels of tussenliggende reservoirs, die een constante toevoer konden garanderen, zelfs tijdens een beleg. De ligging binnen de citadel en de aansluiting op de ondergrondse galerijen maakten een veilige en continue bevoorrading mogelijk. De installaties waren verbonden met de warmwatercircuits naar de tussenliggende kazernes en keukens, wat zorgde voor functionaliteit en minimaal comfort voor de troepen. De structuren waren beschermd door dikke muren en gewelven, met metalen leidingen voorzien van meerdere beveiligingsvoorzieningen. Ondanks hun bescheiden uiterlijk waren deze installaties een cruciaal onderdeel van de interne logistiek van de citadel, onmisbaar voor het onderhoud van de garnizoenstroepen en de verdediging tijdens een langdurig beleg.
The two pumping plants of Verdun’s citadel played a critical role in the logistics and operation of the underground facilities. Their main function was to pump and distribute water for heating the barracks, kitchens, and various domestic and military uses. Each plant was equipped with mechanical pumps, often paired with boilers or intermediate reservoirs, capable of maintaining a constant flow even during a siege. Their location within the citadel and connection to underground galleries allowed secure and continuous supply. The facilities were also linked to hot-water circuits serving the intermediate barracks and kitchens, ensuring functionality and minimal troop comfort. The structures were protected by thick masonry walls and vaulted ceilings, and their pipelines were fitted with multiple safety devices. Though modest in appearance above ground, these plants were a key component of the citadel’s internal logistics, indispensable for sustaining the garrison and supporting defense during a prolonged siege.
Dvě čerpací stanice verdunské citadely hrály zásadní roli v logistice a provozu podzemních zařízení. Jejich hlavní funkcí bylo čerpat a rozvádět vodu pro vytápění kasáren, kuchyní a různé vojenské i civilní účely. Každá byla vybavena mechanickými čerpadly, často spojenými s kotli nebo mezisklady, schopnými zajistit konstantní přítok i během obléhání. Umístění uvnitř citadely a propojení s podzemními galeriemi umožňovalo bezpečné a nepřetržité zásobování. Zařízení byla také napojena na rozvody teplé vody do středních kasáren a kuchyní, čímž byla zajištěna funkčnost a minimální komfort jednotek. Konstrukce byla chráněna tlustými zdmi a klenbami, potrubí opatřeno bezpečnostními prvky. Přestože navenek nenápadné, tyto stanice představovaly klíčovou součást interní logistiky citadely, nezbytnou pro udržení garnizonu a obranu při dlouhém obléhání.