Situé à 30 kilomètres à l’ouest de Diego-Suarez, Windsor Castle est un monolithe calcaire, ainsi appelé à cause de la vague ressemblance avec le célèbre château. Visible de fort loin, et culminant à 395 mètres, c’est un relais idéal entre la ville et la baie du Courrier. C’est pourquoi il est occupé militairement, dès 1900. Une tour d’observation y est érigée. Depuis la piste, le dénivelé atteint 300 mètres, et on accède au sommet par un escalier, taillé dans une faille verticale par les « soldats bâtisseurs » de Joffre. En 1942, c’est un observatoire, un relais de transmission, et un point d’appui, défendu par une section du 3e bataillon du 2e régiment de tirailleurs malgaches. C’est de là que le chef de poste découvre, le 5 mai au lever du jour, l’armada britannique mouillée dans la baie du Courrier, et constate la prise de la batterie. Mais il ne peut prévenir la Défense. La ligne téléphonique est coupée, la liaison optique gênée par la brume, et la liaison par radio ER 40, avec la batterie du Lazaret, s’avère impossible. Il n’existe pas d’horaire précis de vacations, et la batterie de DCA (défense contre avions), violemment engagée, a d’autres chats à fouetter. C’est donc par coureur que le message est transmis. Parti à 6 heures 30, il n’arrivera qu’à 11 heures 15, après des pérégrinations rocambolesques. Le point d'appui, isolé et démuni, tombera le 6 mai après-midi, après 2 assauts infructueux. JJM 01/11/07
30 Kilometer westlich von Diego-Suarez gelegen, ist Windsor Castle ein Kalksteinmonolith, so genannt wegen der vagen Ähnlichkeit mit dem berühmten Schloss. Von weitem sichtbar und mit einer Höhe von 395 Metern ist er ein idealer Relaispunkt zwischen der Stadt und der Baie du Courrier. Daher wird er bereits 1900 militärisch besetzt. Ein Beobachtungsturm wird dort errichtet. Von der Piste aus beträgt der Höhenunterschied 300 Meter, und der Gipfel wird über eine Treppe erreicht, die von den „Bausoldaten“ Joffres in eine vertikale Felsspalte gehauen wurde. 1942 ist es ein Beobachtungsposten, eine Funkstelle und ein Stützpunkt, verteidigt durch eine Abteilung des 3. Bataillons des 2. Regiments der madagassischen Schützen. Von hier aus entdeckt der Postenchef am 5. Mai bei Tagesanbruch die in der Baie du Courrier vor Anker liegende britische Armada und stellt die Einnahme der Batterie fest. Aber er kann die Verteidigung nicht warnen. Die Telefonleitung ist unterbrochen, die optische Verbindung durch Nebel behindert, und die Funkverbindung ER 40 mit der Batterie des Lazaret erweist sich als unmöglich. Es gibt keinen genauen Zeitplan für Funkverkehr, und die heftig engagierte Flak-Batterie (Flugabwehr) hat andere Sorgen. So wird die Nachricht durch einen Läufer übermittelt. Um 6:30 Uhr gestartet, wird er erst um 11:15 Uhr nach abenteuerlichen Irrfahrten ankommen. Der isolierte und hilflose Stützpunkt wird am Nachmittag des 6. Mai nach zwei erfolglosen Angriffen fallen. JJM 01/11/07
30 kilometer ten westen van Diego-Suarez gelegen, is Windsor Castle een kalksteenmonoliet, zo genoemd vanwege de vage gelijkenis met het beroemde kasteel. Van ver zichtbaar, en torenhoog op 395 meter, is het een ideaal relais tussen de stad en de Baie du Courrier. Daarom wordt het vanaf 1900 militair bezet. Een observatietoren wordt er opgericht. Vanaf het pad bedraagt het hoogteverschil 300 meter, en men bereikt de top via een trap, uitgehouwen in een verticale breuk door de «bouwsoldaten» van Joffre. In 1942 is het een observatiepost, een zendrelais en een steunpunt, verdedigd door een sectie van het 3e bataljon van het 2e regiment Malagassische Tirailleurs. Van daaruit ontdekt de postcommandant op 5 mei bij het aanbreken van de dag de Britse armada voor anker in de Baie du Courrier, en constateert de inname van de batterij. Maar hij kan de Verdediging niet waarschuwen. De telefoonlijn is doorgesneden, de optische verbinding gehinderd door de mist, en de radioverbinding ER 40 met de batterij van het Lazaret blijkt onmogelijk. Er bestaat geen precies uurrooster voor diensten, en de luchtafweerbatterij, hevig geëngageerd, heeft andere katten te geselen. Dus wordt het bericht door een loper overgebracht. Vertrokken om 6u30, zal hij pas om 11u15 aankomen, na spectaculaire omzwervingen. Het geïsoleerde en hulpeloze steunpunt zal op 6 mei in de namiddag vallen, na 2 mislukte aanvallen. JJM 01/11/07
Located 30 kilometers west of Diego-Suarez, Windsor Castle is a limestone monolith, so named because of its vague resemblance to the famous castle. Visible from far away, and rising to 395 meters, it is an ideal relay between the town and the Baie du Courrier. That is why it was occupied militarily as early as 1900. An observation tower was erected there. From the track, the vertical drop reaches 300 meters, and the summit is accessed by a staircase, carved into a vertical fissure by Joffre's "builder soldiers." In 1942, it is an observation post, a transmission relay, and a support point, defended by a section of the 3rd Battalion of the 2nd Malagasy Rifle Regiment. It is from there that the post commander discovers, on May 5 at dawn, the British armada anchored in the Baie du Courrier, and notes the capture of the battery. But he cannot alert the Defense. The telephone line is cut, the optical link hampered by fog, and the ER 40 radio link with the battery of the Lazaret proves impossible. There is no precise schedule for radio watches, and the AAA (Anti-Aircraft Artillery) battery, heavily engaged, has other fish to fry. So the message is transmitted by a runner. Departed at 6:30 a.m., he will not arrive until 11:15 a.m., after incredible wanderings. The isolated and helpless support point will fall on the afternoon of May 6, after 2 unsuccessful assaults. JJM 01/11/07
Windsor Castle, nacházející se 30 kilometrů západně od Diego-Suarez, je vápencový monolit, takto pojmenovaný pro volnou podobu se slavným hradem. Viditelný zdaleka a dosahující výšky 395 metrů, je ideálním přenosovým bodem mezi městem a zátokou Courrier. Proto byl již v roce 1900 obsazen vojensky. Byla na něm postavena pozorovatelna. Ze stezky činí převýšení 300 metrů a vrchol je přístupný po schodech vytesaných do vertikální pukliny Joffrovými „stavebními vojáky“. V roce 1942 je to pozorovatelna, přenosový uzel a opěrný bod, bráněný četou 3. praporu 2. pluku madagaskarských střelců. Odtud velitel stanoviště 5. května za úsvitu objeví britskou armádu zakotvenou v zátoce Courrier a zjistí dobytí baterie. Ale nemůže varovat obranu. Telefonní linka je přerušena, optické spojení je ztíženo mlhou a rádiové spojení ER 40 s baterií Lazaret se ukazuje jako nemožné. Neexistuje přesný rozvrh služeb a protiletadlová baterie, prudce napadená, má jiné starosti. Zpráva je tedy předána poslem. Vyrazil v 6:30, dorazí až v 11:15 po úžasných blouděních. Izolovaný a bezbranný opěrný bod padne 6. května odpoledne po dvou neúspěšných útocích. JJM 01/11/07
Cité dans : Zitiert in : Geciteerd in: Cited in: Citováno v: Lazaret (batterie du)