Membre de la Société Botanique de l'Université de Liège et ex-conservateur de réserve naturelle (1 jour = seulement 24 heures, hélas !), je suis venu à la fortification par la botanique. En effet, c'est au hasard d'un périple dans les Côtes de Meuse que, l'été 1995, j'arrivai par hasard devant le fort de Gironville. A posteriori, force est de constater que j'aurais pu tomber plus mal. Ce fut un véritable coup de foudre et la naissance d'une passion qui ne s'est pas encore atténuée tant d'années plus tard.
Marco, mon compagnon d'exploration, est aussi un féru de botanique et nous avons pris l'habitude de consigner nombre d'observations. C'est ainsi que nos souvenirs associent parfois telle plante à tel fort ou batterie.
Ce n'est pas l'objet de ce site que d'étaler de façon exhaustive la totalité de ces relevés. L'amateur qui, comme nous, profite autant du plaisir de visiter un fort que d'en découvrir les aspects floristiques ou faunistiques, apprendra, à la suite de ce qui figure dans cette sous-rubrique, ce à quoi il peut s'attendre à tel ou tel endroit.
Outre quelques relevés plus ou moins exhaustifs (tout de même !) le visiteur du site pourra voir des photos qui, en règle générale, illustrent des raretés pour un habitant de Belgique. En effet, si je suis en admiration devant un géranium sanguin (Géranium sanguineum), rarissime en Belgique, il est évident que les Dijonnais seront moins compréhensifs tant la région à l'ouest de leur cité en recèle.
Cette passion nous permet de profiter plus de nos voyages. Les terrains militaires, souvent à l'abandon, toujours moins fréquentés que d'autres, sont devenus des îlots de nature, des refuges où la biodiversité est plus riche. Et puis, protéger le patrimoine historique et le patrimoine naturel, n'est-ce pas œuvrer pour le futur ? C'est en tous cas inscrit dans les statuts de l'association du fort de Hollogne.
Mitglied der Botanischen Gesellschaft der Universität Lüttich und ehemaliger Naturschutzgebietsbetreuer (1 Tag = nur 24 Stunden, leider!), kam ich durch die Botanik zur Befestigungskunst. Tatsächlich war es während einer zufälligen Reise in den Côtes de Meuse, dass ich im Sommer 1995 zufällig vor dem Fort Gironville ankam. Im Nachhinein muss man feststellen, dass es schlimmer hätte kommen können. Es war Liebe auf den ersten Blick und die Geburt einer Leidenschaft, die so viele Jahre später noch nicht nachgelassen hat.
Marco, mein Begleiter auf Erkundungstouren, ist ebenfalls ein begeisterter Botaniker, und wir haben uns angewohnt, zahlreiche Beobachtungen festzuhalten. So verbinden unsere Erinnerungen manchmal eine bestimmte Pflanze mit einem bestimmten Fort oder einer bestimmten Batterie.
Es ist nicht der Zweck dieser Website, die Gesamtheit dieser Aufzeichnungen erschöpfend darzulegen. Der Liebhaber, der wie wir ebenso viel Freude am Besuch eines Forts hat wie an der Entdeckung seiner floristischen oder faunistischen Aspekte, wird aus dem, was in dieser Unterrubrik steht, erfahren, was er an dem einen oder anderen Ort erwarten kann.
Neben einigen mehr oder weniger umfassenden Aufzeichnungen (immerhin!) kann der Besucher der Website Fotos sehen, die in der Regel Seltenheiten für einen Bewohner Belgiens illustrieren. In der Tat, wenn ich voller Bewunderung vor einem Blutroten Storchschnabel (Geranium sanguineum) stehe, der in Belgien äußerst selten ist, werden die Dijon-Bewohner dies offensichtlich weniger verständlich finden, da die Region westlich ihrer Stadt so viele davon beherbergt.
Diese Leidenschaft ermöglicht es uns, unsere Reisen mehr zu genießen. Militärgelände, oft verlassen, immer weniger frequentiert als andere, sind zu Naturinseln geworden, Zufluchtsorten, wo die Biodiversität reicher ist. Und außerdem, das historische Erbe und das Naturerbe zu schützen, ist das nicht für die Zukunft zu arbeiten? Es steht jedenfalls in den Statuten des Vereins des Forts von Hollogne.
Lid van de Botanische Vereniging van de Universiteit van Luik en ex-beheerder van natuurreservaat (1 dag = slechts 24 uur, helaas!), ben ik tot vestingbouw gekomen via de plantkunde. Inderdaad, het was tijdens een toevallige reis in de Côtes de Meuse dat ik in de zomer van 1995 toevallig voor het fort Gironville aankwam. Achteraf gezien moet worden vastgesteld dat het erger had kunnen zijn. Het was liefde op het eerste gezicht en de geboorte van een passie die zo vele jaren later nog niet is afgenomen.
Marco, mijn metgezel op verkenningstochten, is ook een plantkundeliefhebber en we hebben de gewoonte aangenomen om talrijke waarnemingen vast te leggen. Zo associëren onze herinneringen soms een bepaalde plant met een bepaald fort of batterij.
Het is niet de bedoeling van deze site om de totaliteit van deze waarnemingen uitputtend tentoon te spreiden. De liefhebber die, net als wij, evenveel geniet van het bezoeken van een fort als van het ontdekken van de floristische of faunistische aspecten ervan, zal uit wat in deze subrubriek staat, leren wat hij op de een of andere plaats kan verwachten.
Naast enkele min of meer uitputtende opnames (toch!) kan de bezoeker van de site foto's zien die over het algemeen zeldzaamheden illustreren voor een inwoner van België. Inderdaad, als ik vol bewondering sta voor een bloedooievaarsbek (Geranium sanguineum), uiterst zeldzaam in België, zullen de inwoners van Dijon dit duidelijk minder begrijpelijk vinden aangezien de regio ten westen van hun stad er zoveel herbergt.
Deze passie stelt ons in staat meer van onze reizen te genieten. Militaire terreinen, vaak verlaten, altijd minder frequent dan andere, zijn geworden tot natuur-eilanden, toevluchtsoorden waar de biodiversiteit rijker is. En trouwens, het beschermen van het historische erfgoed en het natuurlijke erfgoed, is dat niet werken voor de toekomst? Het staat in ieder geval in de statuten van de vereniging van het fort van Hollogne.
Member of the Botanical Society of the University of Liège and former nature reserve curator (1 day = only 24 hours, alas!), I came to fortification through botany. Indeed, it was during a chance journey in the Côtes de Meuse that, in the summer of 1995, I happened to arrive in front of Gironville fort. In hindsight, it must be said that I could have fared worse. It was love at first sight and the birth of a passion that has not yet diminished so many years later.
Marco, my exploration companion, is also a botany enthusiast and we have made a habit of recording numerous observations. Thus, our memories sometimes associate a particular plant with a particular fort or battery.
It is not the purpose of this site to display exhaustively the entirety of these records. The amateur who, like us, enjoys both visiting a fort and discovering its floristic or faunistic aspects will learn, from what appears in this subsection, what to expect at one place or another.
In addition to some more or less exhaustive surveys (still!) the site visitor will be able to see photos which, as a general rule, illustrate rarities for an inhabitant of Belgium. Indeed, if I am in admiration before a bloody cranesbill (Geranium sanguineum), extremely rare in Belgium, it is obvious that the people of Dijon will be less understanding given that the region to the west of their city abounds with them.
This passion allows us to enjoy our travels more. Military lands, often abandoned, always less frequented than others, have become islands of nature, refuges where biodiversity is richer. And then, protecting historical heritage and natural heritage, isn't that working for the future? It is in any case written in the statutes of the Fort de Hollogne association.
Člen Botanické společnosti Lutyšské univerzity a bývalý správce přírodní rezervace (1 den = pouze 24 hodin, bohužel!), jsem k opevnění přišel přes botaniku. Skutečně, během náhodné cesty v Côtes de Meuse jsem v létě 1995 náhodou dorazil před fort Gironville. Zpětně je třeba konstatovat, že to mohlo dopadnout hůře. Byla to láska na první pohled a zrod vášně, která po tolika letech ještě nezeslábla.
Marco, můj společník na výpravách, je také nadšenec do botaniky a zvykli jsme si zaznamenávat četná pozorování. Tak naše vzpomínky někdy spojují určitou rostlinu s konkrétním fortem nebo baterií.
Účelem těchto stránek není vyčerpávajícím způsobem vystavovat úplnost těchto záznamů. Nadšenec, který stejně jako my má radost jak z návštěvy fortu, tak z objevování jeho flóristických nebo faunistických aspektů, se z obsahu této podrubriky dozví, co může na tom či onom místě očekávat.
Kromě více či méně vyčerpávajících záznamů (přesto!) bude návštěvník stránek moci vidět fotografie, které obecně ilustrují vzácnosti pro obyvatele Belgie. Skutečně, pokud jsem v obdivu před kakostem krvavým (Geranium sanguineum), velice vzácným v Belgii, je zřejmé, že obyvatelé Dijonu budou méně chápaví, protože region na západ od jejich města jich tolik skrývá.
Tato vášeň nám umožňuje více si užívat našich cest. Vojenské pozemky, často opuštěné, vždy méně frekventované než jiné, se staly ostrovy přírody, útočišti, kde je biodiverzita bohatší. A pak, chránit historické dědictví a přírodní dědictví, není to pracovat pro budoucnost? Je to v každém případě zapsáno ve stanovách asociace fortu Hollogne.
Luc Malchair