Place de Brest, nord du goulet. Vers 1889, on proposa, au pied du phare du Minou (en avant du vieux fort), une batterie de quatre canons de 47 mm à tir rapide. En 1892, la batterie de 4 × 47 mm modèle 1885 T.R. sur affûts M modèle 1885 à crinoline est installée. Réputée supprimée en 1904, curieusement, elle sera encore reprise aux états d'armement de 1900 et 1914. Les canons, dont le remplacement par des 65 mm était demandé depuis le 17 avril 1904, seront enlevés avant février 1916, peut-être même dès la fin de 1914. Aujourd'hui un sémaphore, jouxtant le phare, a été construit sur l'emplacement des canons dont il ne subsiste trace au sol que d'une seule paire de sous-sellettes d'affût. Les niches à munitions, bien que murées, sont toujours décelables dans le mur d'enceinte du phare, face à la côte. Le phare fut allumé en 1848 et automatisé en 1989. Voir position du Minou.
Festung von Brest, Norden der Enge. Um 1889 schlug man am Fuß des Leuchtturms von Minou (vor dem alten Fort) eine Batterie von vier 47 mm-Schnellfeuergeschützen vor. 1892 wurde die Batterie von 4 × 47 mm Modell 1885 Schnellfeuer auf M-Lafetten Modell 1885 mit Krinoline installiert. Als 1904 aufgehoben geltend, seltsamerweise wird sie noch in den Bewaffnungsständen von 1900 und 1914 aufgeführt. Die Geschütze, deren Ersatz durch 65 mm seit dem 17. April 1904 gefordert war, werden vor Februar 1916 entfernt, vielleicht sogar bereits Ende 1914. Heute wurde ein Semaphor, angrenzend an den Leuchtturm, auf dem Standort der Geschütze gebaut, von dem im Boden nur eine einzige Paar Lafettenuntersättel übrig bleibt. Die Munitionsnischen, obwohl vermauert, sind immer noch in der Umfassungsmauer des Leuchtturms, gegenüber der Küste, erkennbar. Der Leuchtturm wurde 1848 in Betrieb genommen und 1989 automatisiert. Siehe Stellung des Minou.
Vesting van Brest, noorden van het zeegat. Rond 1889 stelde men, aan de voet van de vuurtoren van Minou (voor het oude fort), een batterij van vier 47 mm-snelvuurkanonnen voor. In 1892 werd de batterij van 4 × 47 mm model 1885 snel vuur op M-affuiten model 1885 met crinoline geïnstalleerd. Vermeld als opgeheven in 1904, merkwaardig genoeg, zal ze nog vermeld worden in de bewapeningstoestanden van 1900 en 1914. De kanonnen, waarvan de vervanging door 65 mm werd gevraagd sinds 17 april 1904, zullen verwijderd worden voor februari 1916, misschien zelfs reeds eind 1914. Vandaag is een semafoor, palend aan de vuurtoren, gebouwd op de plaats der kanonnen waarvan enkel nog een enkel paar affutondergestellen in de grond overblijft. De munitienissen, hoewel dichtgemetseld, zijn altijd waarneembaar in de ommuring van de vuurtoren, tegenover de kust. De vuurtoren werd ontstoken in 1848 en geautomatiseerd in 1989. Zie stelling van Minou.
Fortress of Brest, north of the strait. Around 1889, it was proposed, at the foot of the Minou lighthouse (in front of the old fort), a battery of four 47 mm quick-fire guns. In 1892, the battery of 4 × 47 mm model 1885 quick fire on M mounts model 1885 with crinoline was installed. Reputedly suppressed in 1904, curiously, it will still be listed in the armament states of 1900 and 1914. The guns, whose replacement by 65 mm had been requested since April 17 1904, will be removed before February 1916, perhaps even by the end of 1914. Today a semaphore, adjoining the lighthouse, has been built on the location of the guns of which only a single pair of mount sub-beds remains in the ground. The ammunition niches, although walled up, are still detectable in the enclosure wall of the lighthouse, facing the coast. The lighthouse was lit in 1848 and automated in 1989. See position of Minou.
Pevnost Brest, sever průlivu. Kolem roku 1889 bylo navrženo, u paty majáku Minou (před starým fortem), baterie čtyř 47 mm rychlopalných děl. Roku 1892 byla instalována baterie 4 × 47 mm model 1885 rychlopalná na M lafetách model 1885 s krinolínou. Považována za zrušenou roku 1904, podivuhodně, bude ještě uvedena ve stavech výzbroje 1900 a 1914. Děla, jejichž nahrazení 65 mm bylo požadováno od 17. dubna 1904, budou odstraněna před únorem 1916, možná již koncem roku 1914. Dnes byl postaven semafor, přiléhající k majáku, na místě děl, z nichž v zemi zůstává stopa pouze jediného páru lafetových podloží. Munice niky, ačkoli zazděné, jsou stále rozeznatelné v ohradní zdi majáku, čelem ke břehu. Maják byl rozsvícen 1848 a automatizován 1989. Viz postavení Minou.