Falaise (batterie de la)[f104][33.710857 N, 7.404088 W]

Maroc. Fédala. Batterie du Lieutenant de Vaisseau Du Petit Thouars. Cette batterie d’artillerie légère, appelée communément batterie de Fédala, est située à l’ouest du port, à 16 mètres d’altitude. Sa mission est d’empêcher l’approche de Fédala aux bâtiments légers. Réalisée à partir de 1933, elle est armée de trois canons de 100 Mle 1897-17 sur affût C Mle 28. La portée de ce matériel, avec l’obus explosif OEA Mle 14, est de 14 600 mètres, à l’angle de 40 °, et à V° 740. La cadence de tir est de 5 coups à la minute. Les pièces sont disposées dans des cuves dotées de niches à munitions, protégées par une dalle de 20 cm, et pouvant contenir 360 coups complets. Il n’existe pas de magasin central à munitions. Le champ de tir est de 360°. Le P.C.T., non protégé, est équipé d’un indicateur continu de hausse à montre Zeiss et d’un télémètre C de 4 mètres SOM. L’éclairage du champ de tir est assuré par un projecteur de 150 Sperry. Le casernement est assuré par des 4 bâtiments en dur, et par 5 abris en tôle métro, enterrés et bétonnés. Le 8 novembre 1942, la batterie, qui a été renforcée par un affût de 13,2 CAD, est commandée par le lieutenant de vaisseau Salmon. Le périmètre, doté de quelques blockhaus et d’un réseau de barbelés, est tenu par une section de défense, armée de 2 mitrailleuses de 8 mm, de 5 F.M. et d’un mortier de 60. L’effectif total est de 56 hommes, y compris le personnel de la défense rapprochée et du poste de reconnaissance. Quant à la section de défense des passes, située à proximité, elle n’est pas armée, faute de personnel. À cause de cette faiblesse des effectifs, la pièce 3 n’est pas armée. À 06 heures 07, la batterie ouvre un feu efficace sur les péniches de débarquement. La pièce 2 a des ratés, et son personnel arme alors la pièce 3. Le tir se poursuit, contrebattu par le croiseur Augusta, et par les destroyers Swanson et Wilkes, puis par le Bristol. Les pertes sont sévères à la batterie. Vers 10 heures 45, l’ouvrage est attaqué par de l’infanterie appuyée par 4 chars. Le combat va se poursuivre jusqu’à 12 heures 30. Le lieutenant de vaisseau Salmon, servant lui-même un F.M., après avoir été blessé dans la destruction du P.C.T., fait alors jeter les culasses des pièces à la mer, et donne l’ordre de cesser le feu. La batterie a tiré environ 600 coups de 100. Les pertes sont de 11 tués et de 8 blessés, soit le tiers des effectifs. La section de 75 de défense des passes, armée par le personnel des sections de 13,2 C.A., mène aussi un combat efficace, avant d’être détruite par un coup direct. Les sections de mitrailleuses ne cessent le feu qu’à 15 heures, permettant enfin l’accès au port, après avoir tiré 6 000 coups de 13,2. La batterie de la Falaise est remise en état après les combats, avec les pièces 1 et 3. Un P.C.T. (poste directeur de tirs) sommaire est aménagé à l’emplacement de la pièce 2. De nos jours, la batterie a pratiquement disparu du paysage. Les cuves ont été comblées, et un ball-trap occupe le site. Rien ne rappelle le souvenir de cet héroïque combat, et le sacrifice de ces hommes, au courage « digne d’une meilleure cause ». JJM 04/2008

Marokko. Fédala. Batterie des Lieutenant de Vaisseau Du Petit Thouars. Diese leichte Artilleriebatterie, allgemein als Batterie von Fédala bezeichnet, liegt westlich des Hafens in einer Höhe von 16 Metern. Ihre Aufgabe ist es, die Annäherung leichter Schiffe an Fédala zu verhindern. Ab 1933 errichtet, ist sie mit drei Kanonen 100 Mle 1897-17 auf Lafette C Mle 28 bewaffnet. Die Reichweite dieses Materials mit dem Sprenggeschoss OEA Mle 14 beträgt 14.600 Meter bei einem Erhöhungswinkel von 40° und V° 740. Die Feuergeschwindigkeit beträgt 5 Schuss pro Minute. Die Geschütze sind in Gruben mit Munitionsnischen untergebracht, die durch eine 20 cm dicke Decke geschützt sind und 360 komplette Schuss fassen können. Es gibt kein zentrales Munitionslager. Das Schussfeld beträgt 360°. Der ungeschützte Gefechtsstand ist mit einem kontinuierlichen Höhenzeiger mit Zeiss-Uhr und einem 4-Meter-Entfernungsmesser C SOM ausgestattet. Die Beleuchtung des Schussfeldes wird durch einen 150 Sperry-Scheinwerfer gewährleistet. Die Unterbringung erfolgt in 4 massiven Gebäuden und in 5 unterirdischen und betonierten Unterständen aus Wellblech. Am 8. November 1942 wird die Batterie, die durch eine 13,2 CAD-Lafette verstärkt wurde, von Kapitänleutnant Salmon kommandiert. Der mit einigen Bunkern und einem Stacheldrahtnetz versehene Umkreis wird von einer Verteidigungsabteilung gehalten, die mit 2 Maschinengewehren 8 mm, 5 leichten Maschinengewehren und einem 60-mm-Mörser bewaffnet ist. Die Gesamtstärke beträgt 56 Mann, einschließlich des Personals der Nahverteidigung und des Aufklärungspostens. Was die nahegelegene Verteidigungsabteilung für die Pässe betrifft, so ist sie mangels Personal nicht bewaffnet. Aufgrund dieser Personalschwäche ist Geschütz 3 nicht bemannt. Um 06:07 Uhr eröffnet die Batterie ein effektives Feuer auf die Landungsboote. Geschütz 2 hat Ladehemmungen, und seine Bedienung bewaffnet daraufhin Geschütz 3. Das Feuer wird fortgesetzt, bekämpft vom Kreuzer Augusta und den Zerstörern Swanson und Wilkes, später von der Bristol. Die Verluste in der Batterie sind schwer. Gegen 10:45 Uhr wird das Werk von Infanterie angegriffen, die von 4 Panzern unterstützt wird. Der Kampf wird bis 12:30 Uhr andauern. Kapitänleutnant Salmon, der selbst ein leichtes Maschinengewehr bedient, nachdem er bei der Zerstörung des Gefechtsstands verwundet wurde, lässt dann die Verschlüsse der Geschütze ins Meer werfen und gibt den Befehl, das Feuer einzustellen. Die Batterie hat etwa 600 Schuss 100 abgefeuert. Die Verluste betragen 11 Tote und 8 Verwundete, also ein Drittel der Besatzung. Die 75-mm-Verteidigungsabteilung für die Pässe, bemannt vom Personal der 13,2 C.A.-Abteilungen, führt ebenfalls einen effektiven Kampf, bevor sie durch einen Direkttreffer zerstört wird. Die Maschinengewehrabteilungen stellen das Feuer erst um 15:00 Uhr ein und ermöglichen so endlich den Zugang zum Hafen, nachdem sie 6.000 Schuss 13,2 abgefeuert haben. Die Batterie der Klippe wird nach den Kämpfen mit den Geschützen 1 und 3 wieder instand gesetzt. Ein notdürftiger Gefechtsstand (Feuerleitstand) wird am Standort von Geschütz 2 eingerichtet. Heutzutage ist die Batterie praktisch aus der Landschaft verschwunden. Die Gruben wurden verfüllt und ein Wurfscheibenschießen belegt das Gelände. Nichts erinnert mehr an den heldenhaften Kampf und das Opfer dieser Männer, deren Mut "einer besseren Sache würdig gewesen wäre". JJM 04/2008

Marokko. Fédala. Batterij van de Luitenant-ter-Zee Du Petit Thouars. Deze lichte artilleriebatterij, gewoonlijk de batterij van Fédala genoemd, ligt ten westen van de haven, op een hoogte van 16 meter. Haar opdracht is de nadering van lichte schepen tot Fédala te verhinderen. Gebouwd vanaf 1933, is zij bewapend met drie kanonnen 100 Mle 1897-17 op affuit C Mle 28. Het bereik van dit materieel, met de explosieve granaat OEA Mle 14, is 14.600 meter, onder een elevatiehoek van 40°, en bij V° 740. Het vuurritme is 5 schoten per minuut. De stukken zijn opgesteld in kuipen met munitienissen, beschermd door een dekplaat van 20 cm, en kunnen 360 complete schoten bevatten. Er bestaat geen centraal munitiemagazijn. Het schootsveld bedraagt 360°. De onbeschermde gevechtsleiding is uitgerust met een continue hoogteaanwijzer met Zeiss-uurwerk en een 4-meter C-stereotelemeter SOM. De verlichting van het schootsveld wordt verzorgd door een 150 Sperry zoeklicht. De inkwartiering wordt verzorgd door 4 stenen gebouwen en door 5 ondergrondse en gebetonneerde schuilplaatsen van golfplaat. Op 8 november 1942 wordt de batterij, die versterkt is door een 13,2 CAD-affuit, aangevoerd door luitenant-ter-zee Salmon. De perimeter, voorzien van enkele bunkers en een prikkeldraadnet, wordt bezet door een verdedigingssectie, bewapend met 2 machinegeweren van 8 mm, 5 licht machinegeweren en een 60-mm-mortier. Het totale effectief bedraagt 56 man, inclusief het personeel van de nabijverdediging en de verkenningspost. Wat de nabijgelegen sectie voor de verdediging van de doorgangen betreft, die is niet bewapend wegens gebrek aan personeel. Door deze zwakte in manschappen is stuk 3 niet bemand. Om 06:07 uur opent de batterij een effectief vuur op de landingsvaartuigen. Stuk 2 heeft storingen, en het personeel bewapent daarop stuk 3. Het vuur gaat door, bestreden door de kruiser Augusta, en de torpedobootjagers Swanson en Wilkes, later door de Bristol. De verliezen zijn ernstig aan de batterij. Rond 10:45 uur wordt het werk aangevallen door infanterie ondersteund door 4 tanks. Het gevecht zal doorgaan tot 12:30 uur. Luitenant-ter-zee Salmon, die zelf een licht machinegeweer bedient, nadat hij gewond was geraakt bij de vernietiging van de gevechtsleiding, laat dan de sluitstukken van de kanonnen in zee gooien en geeft het bevel het vuren te staken. De batterij heeft ongeveer 600 schoten 100 afgevuurd. De verliezen zijn 11 doden en 8 gewonden, ofwel een derde van de effectieven. De 75-mm sectie voor de verdediging van de doorgangen, bemand door het personeel van de 13,2 C.A. secties, voert ook een effectief gevecht, voordat ze door een directe treffer wordt vernietigd. De machinegeweersecties houden pas om 15:00 uur op met vuren, waardoor eindelijk toegang tot de haven mogelijk wordt, na 6.000 schoten 13,2 te hebben afgevuurd. De batterij van de Klif wordt na de gevechten hersteld, met de stukken 1 en 3. Een summiere gevechtsleiding (vuurleidingspost) wordt ingericht op de plaats van stuk 2. Tegenwoordig is de batterij praktisch uit het landschap verdwenen. De kuipen zijn opgevuld en een kleiduivenschietbaan bezet de site. Niets herinnert meer aan de herinnering van dit heroïsch gevecht, en het offer van deze mannen, wiens moed "een betere zaak waardig was". JJM 04/2008

Morocco. Fédala. Lieutenant de Vaisseau Du Petit Thouars Battery. This light artillery battery, commonly called the Fédala battery, is located west of the port, at an altitude of 16 metres. Its mission is to prevent light vessels from approaching Fédala. Built from 1933, it is armed with three 100 Mle 1897-17 guns on C Mle 28 mount. The range of this equipment, with the OEA Mle 14 high-explosive shell, is 14,600 metres, at an angle of 40°, and at V° 740. The rate of fire is 5 rounds per minute. The guns are arranged in pits with ammunition niches, protected by a 20 cm slab, and can hold 360 complete rounds. There is no central ammunition magazine. The firing field is 360°. The unprotected command post is equipped with a continuous elevation indicator with Zeiss clock and a 4-metre C rangefinder SOM. Illumination of the firing field is provided by a 150 Sperry searchlight. Accommodation is provided by 4 solid buildings and by 5 buried and concreted sheet metal shelters. On 8 November 1942, the battery, which had been reinforced by a 13.2 CAD mount, is commanded by Lieutenant de Vaisseau Salmon. The perimeter, equipped with a few blockhouses and a barbed wire network, is held by a defence section, armed with 2 8 mm machine guns, 5 light machine guns and a 60 mm mortar. The total strength is 56 men, including close defence and reconnaissance post personnel. As for the nearby pass defence section, it is not armed due to lack of personnel. Because of this manpower shortage, gun 3 is not manned. At 06:07, the battery opens effective fire on the landing craft. Gun 2 malfunctions, and its crew then mans gun 3. The firing continues, counter-fired by the cruiser Augusta, and the destroyers Swanson and Wilkes, then by the Bristol. Losses are severe at the battery. Around 10:45, the work is attacked by infantry supported by 4 tanks. The combat will continue until 12:30. Lieutenant de Vaisseau Salmon, himself serving a light machine gun, after being wounded in the destruction of the command post, then orders the breech blocks of the guns to be thrown into the sea, and gives the order to cease fire. The battery fired approximately 600 rounds of 100. The losses are 11 killed and 8 wounded, i.e. one third of the strength. The 75 mm pass defence section, manned by personnel from the 13.2 A.A. sections, also fought effectively, before being destroyed by a direct hit. The machine gun sections do not cease fire until 15:00, finally allowing access to the port, after firing 6,000 rounds of 13.2. The Cliff battery is repaired after the fighting, with guns 1 and 3. A makeshift command post (fire direction post) is set up at the location of gun 2. Nowadays, the battery has practically disappeared from the landscape. The pits have been filled in, and a clay pigeon shooting range occupies the site. Nothing recalls the memory of this heroic combat, and the sacrifice of these men, whose courage was "worthy of a better cause". JJM 04/2008

Maroko. Fédala. Baterie poručíka námořnictva Du Petit Thouarse. Tato lehká dělostřelecká baterie, běžně nazývaná baterie Fédala, se nachází západně od přístavu, v nadmořské výšce 16 metrů. Jejím úkolem je zabránit přiblížení lehkých plavidel k Fédale. Vystavěná od roku 1933 je vyzbrojena třemi děly 100 Mle 1897-17 na lafetě C Mle 28. Dostřel tohoto materiálu s výbušným granátem OEA Mle 14 je 14 600 metrů, pod elevačním úhlem 40° a při V° 740. Kadence střelby je 5 ran za minutu. Děla jsou umístěna v jamách s muničními výklenky, chráněnými 20 cm deskou, a mohou pojmout 360 kompletních nábojů. Neexistuje žádný centrální sklad munice. Palebné pole je 360°. Nechráněné velitelské stanoviště je vybaveno spojitým ukazatelem náměru s hodinovým strojkem Zeiss a dálkoměrem C o 4 metrech SOM. Osvětlení palebného pole zajišťuje reflektor 150 Sperry. Ubytování zajišťují 4 zděné budovy a 5 zapuštěných a zabetonovaných úkrytů z vlnitého plechu. 8. listopadu 1942 baterii, která byla posílena o lafetu 13,2 CAD, velí poručík námořnictva Salmon. Perimetr, vybavený několika bunkry a sítí ostnatého drátu, drží obranná četa, vyzbrojená 2 kulomety 8 mm, 5 lehkými kulomety a 60 mm minometem. Celkový stav je 56 mužů, včetně personálu blízké obrany a průzkumného stanoviště. Pokud jde o nedalekou četu obrany průchodů, ta není pro nedostatek personálu vyzbrojena. Kvůli tomuto nedostatku mužstva není dělo 3 obsazeno. V 06:07 baterie otevírá účinnou palbu na vyloďovací čluny. Dělo 2 má závady a jeho obsluha poté obsazuje dělo 3. Palba pokračuje, proti níž střílí křižník Augusta a torpédoborce Swanson a Wilkes, později Bristol. Ztráty na baterii jsou těžké. Kolem 10:45 je dílo napadeno pěchotou podporovanou 4 tanky. Boj bude pokračovat až do 12:30. Poručík námořnictva Salmon, který sám obsluhuje lehký kulomet, poté, co byl zraněn při zničení velitelského stanoviště, nařídí vhození závěrů děl do moře a dá rozkaz k zastavení palby. Baterie vypálila přibližně 600 ran ráže 100. Ztráty jsou 11 mrtvých a 8 raněných, tedy třetina stavu. Četa obrany průchodů ráže 75, obsazená personálem z čet 13,2 protiletadlové obrany, také vede účinný boj, než je zničena přímým zásahem. Kulometné čety přestávají střílet až v 15:00, což konečně umožňuje přístup do přístavu, poté co vypálily 6 000 ran ráže 13,2. Baterie na Útesu je po bojích opravena s děly 1 a 3. Na místě děla 2 je zřízeno provizorní velitelské stanoviště (stanoviště řízení palby). V dnešní době baterie prakticky zmizela z krajiny. Jámy byly zasypány a na místě se nachází střelnice na trap. Nic nepřipomíná památku tohoto hrdinského boje a oběť těchto mužů, jejichž odvaha byla "hodna lepší příčiny". JJM 04/2008

Cité dans : Zitiert in : Geciteerd in: Cited in: Citováno v: Oukacha (batterie d')