Position La Fère – Laon – Soissons, 1879. La batterie nord du champ Saint-Martin et les deux autres de la face sud de la pointe Saint-Martin sont trois des onze batteries du corps de place de Laon. La première, pour deux pièces, était orientée au nord tandis que les deux autres tiraient vers l'ouest-sud-ouest (1 pièce) et le sud-ouest (2 pièces). L'ensemble se situe aujourd'hui (03/2008) dans le périmètre du lycée Camille Claudel. À priori, seules les deux traverses-abris de la batterie sud-ouest nous sont parvenues. Quelques dizaines de mètres à leur gauche (à l'est) subsiste un magasin à poudre, semi-enterré. Il est du Modèle 1874 et similaire à celui de la citadelle de la place. Sa capacité est de l'ordre de 80 tonnes, et ses flancs sont garnis de corbeaux. Via les gaines latérales, des souterrains résultant d'anciennes exploitations du calcaire peuvent être gagnés. Il a existé un projet d'implantation d'un vaste abri caverne (légendé "magasin à poudre caverne" sur le plan consulté, mais la configuration est bel et bien celle d'un abri caverne), à quatre grandes chambrées, à proximité de ce magasin à poudre. De même fut-il prévu de relier les batteries entre le Classon et l'abbaye Saint-Vincent, par galeries souterraines en tirant le meilleur parti possible des réseaux préexistants. Si le projet initial ne fut pas réalisé, l'abri caverne, notamment, ne dépassant pas le stade de l'intention, un réseau fut néanmoins aménagé. Depuis la pointe Saint-Martin, il communiquait avec les deux traverses aujourd'hui subsistantes, le magasin à poudre, la batterie du Manège, gagne la cour de la caserne Saint-Martin (caserne détruite) où deux puits dans chaque angle de la cour débouchaient en surface. Sous la cour plusieurs diverticules perpendiculaires à un axe médian devaient pouvoir servir de magasins. Le réseau communiquait enfin avec la batterie nord du champ Saint-Martin (déjà citée et aujourd'hui disparue) et rejoignait le rempart de la ville sous la batterie Vinox avec, au passage, un accès à cette dernière via une gaine longeant la droite de sa traverse centrale. Les coordonnées géographiques ci-dessus indiquent l'emplacement de la pointe ouest.
Stellung La Fère – Laon – Soissons, 1879. Die Nordbatterie des Feldes Saint-Martin und die beiden anderen der Südseite der Spitze Saint-Martin sind drei der elf Batterien des Platzkorps von Laon. Die erste, für zwei Geschütze, war nach Norden ausgerichtet, während die beiden anderen nach West-Süd-West (1 Geschütz) und Süd-West (2 Geschütze) feuerten. Das gesamte Ensemble befindet sich heute (03/2008) im Perimeter des Lycée Camille Claudel. Voraussichtlich sind uns nur die zwei Traversen-Schutzräume der Südwest-Batterie erhalten geblieben. Einige Dutzend Meter zu ihrer Linken (im Osten) überdauert ein halbversenktes Pulvermagazin. Es ist vom Modell 1874 und ähnelt dem der Zitadelle des Platzes. Seine Kapazität liegt in der Größenordnung von 80 Tonnen, und seine Flanken sind mit Kragsteinen versehen. Über die seitlichen Stollen können unterirdische Gänge, die aus alten Kalksteinbrüchen resultieren, erreicht werden. Es existierte ein Projekt zur Errichtung eines ausgedehnten Felsenunterschlupfs (beschriftet als "Felsenpulvermagazin" auf dem konsultierten Plan, aber die Konfiguration ist tatsächlich die eines Felsenunterschlupfs), mit vier großen Schlafsälen, in der Nähe dieses Pulvermagazins. Ebenso war geplant, die Batterien zwischen dem Classon und der Abtei Saint-Vincent durch unterirdische Galerien zu verbinden, indem man das Beste aus den bereits bestehenden Netzwerken herausholte. Wenn das ursprüngliche Projekt auch nicht verwirklicht wurde, der Felsenunterschlupf insbesondere nicht über das Absichtsstadium hinauskam, so wurde dennoch ein Netzwerk eingerichtet. Von der Spitze Saint-Martin aus kommunizierte es mit den beiden heute noch vorhandenen Traversen, dem Pulvermagazin, der Batterie des Manège, erreicht den Hof der Kaserne Saint-Martin (zerstörte Kaserne), wo zwei Schächte in jeder Hofecke an der Oberfläche mündeten. Unter dem Hof sollten mehrere zu einer Mittelachse senkrechte Nebengänge als Magazine dienen können. Das Netzwerk kommunizierte schließlich mit der Nordbatterie des Feldes Saint-Martin (bereits erwähnt und heute verschwunden) und traf auf die Stadtmauer unter der Batterie Vinox mit, unterwegs, einem Zugang zu letzterer über einen Stollen, der rechts ihrer zentralen Traverse entlangläuft. Die oben angegebenen geografischen Koordinaten geben den Standort der Westspitze an.
Positie La Fère – Laon – Soissons, 1879. De noordbatterij van het champ Saint-Martin en de twee andere van de zuidzijde van de pointe Saint-Martin zijn drie van de elf batterijen van het plaatselijk korps van Laon. De eerste, voor twee stukken, was naar het noorden gericht terwijl de twee andere vuurden naar het west-zuid-west (1 stuk) en het zuid-west (2 stukken). Het geheel bevindt zich vandaag (03/2008) in de perimeter van het lyceum Camille Claudel. Waarschijnlijk zijn alleen de twee traversen-schuilplaatsen van de zuidwest-batterij tot ons gekomen. Enkele tientallen meters links van hen (in het oosten) overleeft een half ingegraven kruitmagazijn. Het is van Model 1874 en gelijkaardig aan dat van de citadel van de plaats. Zijn capaciteit is in de orde van 80 ton, en zijn flanken zijn voorzien van kraagstenen. Via de zijgangen kunnen ondergrondse gangen voortkomend uit oude kalksteenwinningen worden bereikt. Er bestond een project voor de inplanting van een uitgebreide groeschuilplaats (aangeduid als "groeve kruitmagazijn" op het geraadpleegde plan, maar de configuratie is wel degelijk die van een groeschuilplaats), met vier grote slaapzalen, in de nabijheid van dit kruitmagazijn. Evenzo was het voorzien de batterijen tussen de Classon en de abdij Saint-Vincent te verbinden, door ondergrondse galerijen door zo goed mogelijk gebruik te maken van de bestaande netwerken. Als het oorspronkelijke project niet werd gerealiseerd, de groeschuilplaats, in het bijzonder, niet verder kwam dan het stadium van de intentie, een netwerk werd niettemin ingericht. Vanaf de pointe Saint-Martin communiceerde het met de twee traversen die vandaag overblijven, het kruitmagazijn, de batterij van het Manège, bereikt de binnenplaats van de kazerne Saint-Martin (kazerne vernietigd) waar twee putten in elke hoek van de binnenplaats aan de oppervlakte uitkwamen. Onder de binnenplaats moesten verschillende loodrecht op een middellijn gelegen divertikels als magazijnen kunnen dienen. Het netwerk communiceerde uiteindelijk met de noordbatterij van het champ Saint-Martin (reeds vermeld en vandaag verdwenen) en bereikte de stadsomwalling onder de batterij Vinox met, onderweg, een toegang tot deze laatste via een gang die rechts van haar centrale traverse loopt. De bovenstaande geografische coördinaten geven de plaats van de westpunt aan.
Position La Fère – Laon – Soissons, 1879. The north battery of the champ Saint-Martin and the two others of the south face of the pointe Saint-Martin are three of the eleven batteries of the garrison of Laon. The first, for two pieces, was oriented to the north while the two others fired towards west-southwest (1 piece) and southwest (2 pieces). The whole is located today (03/2008) within the perimeter of the Lycée Camille Claudel. Presumably, only the two traverse-shelters of the southwest battery have reached us. A few tens of meters to their left (to the east) survives a semi-buried powder magazine. It is of Model 1874 and similar to that of the citadel of the place. Its capacity is in the order of 80 tons, and its flanks are furnished with corbels. Via the lateral galleries, underground passages resulting from old limestone exploitations can be reached. There existed a project to establish a vast cavern shelter (labeled "cavern powder magazine" on the consulted plan, but the configuration is indeed that of a cavern shelter), with four large dormitories, near this powder magazine. Similarly, it was planned to connect the batteries between the Classon and the Saint-Vincent abbey, by underground galleries making the best possible use of the pre-existing networks. If the initial project was not realized, the cavern shelter, in particular, not exceeding the stage of intention, a network was nevertheless arranged. From the pointe Saint-Martin, it communicated with the two traverses still existing today, the powder magazine, the battery of the Manège, reaches the courtyard of the Saint-Martin barracks (destroyed barracks) where two shafts in each corner of the courtyard emerged at the surface. Under the courtyard several diverticula perpendicular to a median axis were supposed to be able to serve as magazines. The network finally communicated with the north battery of the champ Saint-Martin (already mentioned and today disappeared) and joined the town rampart under the Vinox battery with, along the way, an access to the latter via a gallery running along the right of its central traverse. The geographical coordinates above indicate the location of the western point.
Postavení La Fère – Laon – Soissons, 1879. Severní baterie pole Saint-Martin a dvě další z jižní strany výběžku Saint-Martin jsou tři z jedenácti baterií posádkového sboru Laonu. První, pro dvě děla, byla orientována na sever, zatímco dvě další střílely k západo-jihozápadu (1 dělo) a jihozápadu (2 děla). Celek se nachází dnes (03/2008) v perimetru lycea Camille Claudel. Zpravidla, pouze dva traversy-úkryty jihozápadní baterie k nám došly. Několik desítek metrů vlevo od nich (na východě) přežívá polozapuštěný prachový sklad. Je to Vzor 1874 a podobný tomu v citadele místa. Jeho kapacita je řádově 80 tun a jeho boky jsou opatřeny krakorci. Přes boční chodby mohou být dosaženy podzemní chodby vzniklé z bývalých těžeb vápence. Existoval projekt zřízení rozsáhlého jeskynního úkrytu (popisován jako "jeskynní prachový sklad" na konzultovaném plánu, ale konfigurace je opravdu taková jeskynního úkrytu), se čtyřmi velkými ubikacemi, v blízkosti tohoto prachového skladu. Stejně tak bylo plánováno propojit baterie mezi Classonem a opatstvím Saint-Vincent, podzemními galeriemi za co nejlepšího využití předexistujících sítí. Pokud původní projekt nebyl realizován, jeskynní úkryt, zejména, nepřekročil stadium záměru, nicméně síť byla upravena. Od výběžku Saint-Martin komunikovala s dvěma traversy dnes existujícími, prachovým skladem, baterií Manège, dosáhla nádvoří kasáren Saint-Martin (zničená kasárna), kde dvě šachty v každém rohu nádvoří ústily na povrch. Pod nádvořím několik odboček kolmých na střední osu mělo sloužit jako sklady. Síť nakonec komunikovala se severní baterií pole Saint-Martin (již zmíněná a dnes zmizelá) a připojila se k městskému opevnění pod baterií Vinox s, po cestě, přístupem k této přes chodbu vedoucí podél pravé strany její centrální traversy. Zeměpisné souřadnice výše udávají umístění západního bodu.
Cité dans : Zitiert in : Geciteerd in: Cited in: Citováno v: Vinox (batterie), Classon (batterie de), Manège (batterie du)