Camp retranché de Belfort, nord de la ville. 494 m/alt. Plus ouvrage intermédiaire d'artillerie que véritable fort, il était en cours de construction en 1914 et ne fut jamais achevé. Situé à 2000 m à l’OSO du fort de Roppe, ç’eût été un ouvrage des plus singuliers. En forme de pentagone (très) irrégulier, seuls ses fronts de gorge et IV-V auraient disposé d’un fossé défendu et revêtu. Leur défense eût été dévolue à un coffre double de contrescarpe occupant le saillant V. Pour chacun des autres fronts, une défense particulière sera préconisée. Pour le front I-II, n’ayant à défendre que le petit côté gauche de la caserne, une galerie de fusillade alignant seize créneaux sur deux niveaux devait assurer non seulement la protection du flanc de la caserne, mais aussi empêcher toute approche par les glacis. Il faut dire que le petit flanc en question constitue le sous-sol de la casemate de Bourges. Nous aurions eu là un coffre d’escarpe, certes, mais sans le moindre fossé défensif et sans la moindre contrescarpe en vis-à-vis. Le front suivant, le II-III, eût été défendu par un semblable coffre, mais avec deux créneaux de fusillade + un troisième pour canon ou mitrailleuse. Sur plan, un escalier tournant semble indiquer un étage à ce coffre. Ici, pas plus de fossé ni de contrescarpe que pour le front I-II. Rien ne semblait prévu pour assurer la défense rapprochée de ses embrasures. La protection du front III-IV eût été assurée par un coffre de contrescarpe dont les approches eussent elles-mêmes été défendues par le coffre double du saillant V. Devant ce coffre, était manifestement prévu un surcreusement du fossé du front IV-V. Ces coffres des saillants IV et V n’auraient eu qu’un seul niveau et auraient été reliés par une galerie de contrescarpe. Un seul passage sous le fossé eût ainsi été nécessaire. L’entrée de l’ouvrage s’ouvre en fond de fossé, face à une rampe crantant perpendiculairement la contrescarpe. L’entrée, dénuée de toute fioriture, aurait abrité un pont-levis intérieur. Sur la gauche, la caserne aligne trois étages de six grands locaux. Ceux en fond de fossé n’étaient en réalité que cinq, pour une raison que nous ignorons, le second en partant de la gauche n’étant pas évidé. Le premier étage alignait alors six chambrées à la gauche desquelles l’espace libre en second sous-sol de la casemate de Bourges eût été utilisé comme magasin. Ces chambrées n’auraient eu pour fenêtres qu’une petite ouverture carrée et le sommet d’un créneau de pied. Le second niveau, outre des baies de fenêtre rectangulaires, eût été semblable sinon qu’à la gauche des chambrées, ç’eussent été les sous-sols de la casemate de Bourges. Les plans en notre possession ne sont pas très clairs quant au niveau auquel auraient été rattachés les diverticules allant desservir les cuirassements. En, tout état de cause il ne peut s’agir que de l’un des deux niveaux supérieurs. De gauche à droite, les dessus de l’ouvrage auraient comporté une casemate de Bourges flanquant l’intervalle vers l’ouvrage du Monceau et le Salbert. Perpendiculairement au couloir de circulation à l’arrière des chambrées et à hauteur de la troisième de celles-ci, une gaine aurait mené au coffre du saillant III tout en desservant l’observatoire cuirassé de commandement. En arrière du front IV-V, on aurait coulé un bloc pour une tourelle de 75 Mle 05 avec son observatoire cuirassé. Ce bloc, outre un magasin à munitions anormalement longiligne, eut comporté un couloir naissant aux côtés du logement du contrepoids, couloir menant à un débouché sur les dessus. En arrière de ce bloc, un autre pour une tourelle de mitrailleuse aurait, lui, été prolongé par la gaine de descente vers les coffres de contrescarpe. Les dessus auraient comporté au moins trois débouchés pour l’infanterie. N’ayant pu consulter de plan des dessus, nous devons admettre avoir du mal à nous représenter ce à quoi l’ouvrage terminé aurait ressemblé. Les dessous étant très particuliers, surtout la défense périphérique, nous ne doutons pas que d’autres surprises nous eussent été réservées. De cet ouvrage, seule la caserne a été coulée. Visité en février 2002, il nous a laissé une impression de grandiose, presque égale à celle ressentie aux côtés du blockhaus d’Éperlecques. Le fossé de gorge est comme écrasé par la masse de la caserne. De cette dernière, seuls les niveaux 1 et 2 peuvent être parcourus, le niveau 0 étant noyé. Vu qu’il s’agit d’un ouvrage en cours de construction, les murs sont bruts de décoffrage. Néanmoins, certaines chambrées ont été occupées durant la drôle de guerre ainsi qu’en témoignent plusieurs fresques murales représentant des aéroplanes. La casemate de Bourges n’a même pas reçu de commencement d’exécution, tandis que le carrefour des galeries menant aux tourelles, bien qu’embryonnaire, est parfaitement lisible. Une batterie annexe pour deux tourelles de 155 R était prévue, mais nous en ignorons l’emplacement précis. Ç’eût été un bloc bétonné avec deux niveaux de quatre locaux entre les deux tourelles, le tout précédé d’un couloir de circulation crénelé. Derrière l'ouvrage subsiste un rare exemplaire de château d'eau avec réservoir métallique pour les locotracteurs de la voie stratégique ainsi que, 1300 m à l'est, un rare modèle d'abri de combat Mle 1913 avec caponnière. Site à l’abandon, très intéressant à étudier.
Befestigtes Lager Belfort, nördlich der Stadt. 494 m ü. M. Es war eher eine Artillerie-Zwischenanlage als ein richtiges Fort. Es befand sich 1914 im Bau und wurde nie fertiggestellt. Es lag 2000 m westsüdwestlich des Fort Roppe und war ein höchst ungewöhnliches Bauwerk. In Form eines (sehr) unregelmäßigen Fünfecks besaßen nur die Schlucht und die Fronten IV-V einen verteidigten und befestigten Graben. Ihre Verteidigung war einem doppelten Kontereskarpenkasten an der Front V zugeordnet. Für jede der anderen Fronten wird eine spezifische Verteidigung empfohlen. An der Front I-II, die nur die schmale linke Seite der Kaserne verteidigen musste, sollte ein Schießstand mit sechzehn Zinnen auf zwei Ebenen nicht nur den Schutz der Flanke der Kaserne gewährleisten, sondern auch jeden Vorstoß über die Glacis verhindern. Es muss gesagt werden, dass die fragliche kleine Flanke den Keller der Kasematte von Bourges bildet. Wir hätten dort sicherlich einen Steilwandkasten gehabt, aber ohne den geringsten Verteidigungsgraben und ohne die geringste Kontereskarpe gegenüber. Die folgende Front, II-III, wäre durch einen ähnlichen Kasten verteidigt worden, aber mit zwei Feuerzinnen + einer dritten für Kanonen oder Maschinengewehre. Auf dem Plan scheint eine Wendeltreppe ein Stockwerk dieses Kastens anzudeuten. Hier gibt es weder Graben noch Kontereskarpe mehr als bei Front I-II. Nichts schien geplant, um die enge Verteidigung ihrer Schießscharten zu gewährleisten. Der Schutz der Front III-IV wäre durch einen Kontereskarpenkasten gewährleistet worden, dessen Zugänge selbst durch den doppelten Kasten des Frontvorsprungs V verteidigt worden wären. Vor diesem Kasten war eindeutig eine Übergrabung des Grabens der Front IV-V geplant. Diese Kästen der Frontvorsprünge IV und V hätten nur eine Ebene gehabt und wären durch eine Kontereskarpengalerie verbunden gewesen. Ein einziger Durchgang unter dem Graben wäre daher notwendig gewesen. Der Eingang zum Bauwerk öffnet sich am Grund des Grabens, gegenüber einer Rampe, die senkrecht zur Kontereskarpe verläuft. Der Eingang, der keinerlei Verzierungen aufweist, beherbergte im Inneren eine Zugbrücke. Links befinden sich drei Stockwerke mit jeweils sechs großen Räumen. Aus einem uns unbekannten Grund waren es in Wirklichkeit nur fünf am Grund des Grabens, da der zweite von links nicht ausgehöhlt war. Im ersten Stockwerk befanden sich dann sechs Baracken, links davon der freie Raum im zweiten Untergeschoss der Bourges-Kasematte als Magazin genutzt worden sein dürfte. Diese Baracken hätten als Fenster nur eine kleine quadratische Öffnung und die Spitze eines Fußzinnens gehabt. Die zweite Ebene, abgesehen von rechteckigen Fenstern, wäre ähnlich gewesen, nur dass sich links von den Baracken die Untergeschosse der Bourges-Kasematte befanden. Die uns vorliegenden Pläne lassen nicht viel darüber aus, auf welcher Ebene die Divertikel zur Befestigung der Panzerung angebracht gewesen sein sollen. In jedem Fall kann es sich nur um eine der beiden oberen Ebenen handeln. Von links nach rechts umfasste der obere Teil der Struktur eine Bourges-Kasematte, die das Intervall in Richtung der Struktur von Monceau und Salbert flankierte. Senkrecht zum Verkehrskorridor an der Rückseite der Kaserne und auf Höhe des dritten davon führte ein Schacht zum Rumpf des Frontbogens III und diente gleichzeitig als Panzerkommando-Beobachtungsposten. Hinter der Front IV-V wurde ein Block für einen 75 Mle 05-Turm mit seinem Panzerbeobachtungsposten gegossen. Dieser Block enthielt neben einem ungewöhnlich verlängerten Munitionsmagazin einen entstehenden Korridor neben dem Gegengewichtsgehäuse, der zu einem Auslass auf den Dächern führte. Hinter diesem Block wurde ein weiterer für einen Maschinengewehrturm durch den Abstiegsschacht in Richtung der Konterkarpenstämme verlängert. Die Dächer enthielten mindestens drei Ausgänge für die Infanterie. Da wir keinen Plan der Dächer einsehen konnten, müssen wir zugeben, dass wir uns das fertige Bauwerk nur schwer vorstellen können. Da die Unterseite, insbesondere die periphere Verteidigung, sehr speziell ist, sind wir sicher, dass uns noch weitere Überraschungen bevorstanden. Von diesem Bauwerk wurden nur die Kasernen versenkt. Bei unserem Besuch im Februar 2002 hinterließ es bei uns einen Eindruck von Erhabenheit, der fast dem des Blockhauses von Éperlecques gleichkam. Der Schluchtgraben wirkt wie erdrückt von der Masse der Kasernen. Von diesen können nur die Ebenen 1 und 2 besichtigt werden, Ebene 0 liegt unter Wasser. Da es sich um ein im Bau befindliches Bauwerk handelt, sind die Wände rau. Dennoch waren einige Kasernen während des Sitzkriegs bewohnt, wie mehrere Wandfresken mit Flugzeugdarstellungen belegen. Die Kasematte von Bourges ist noch nicht einmal ansatzweise fertiggestellt, während die Kreuzung der zu den Türmen führenden Galerien, obwohl noch im Entstehen begriffen, perfekt lesbar ist. Eine Anbaubatterie für zwei 155 R-Türme war geplant, aber wir kennen ihren genauen Standort nicht. Es wäre ein Betonblock mit zwei Ebenen mit je vier Räumen zwischen den beiden Türmen gewesen, dem Ganzen vorgelagert wäre ein zinnenbewehrter Verkehrskorridor. Hinter dem Bauwerk befindet sich ein seltenes Beispiel eines Wasserturms mit einem Metalltank für die Rangierlokomotiven der strategischen Linie sowie 1300 m östlich ein seltenes Modell eines Kampfunterstands Mle 1913 mit Kaponniere. Verlassene Stätte, sehr interessant zu studieren.
Verschansd kamp van Belfort, ten noorden van de stad. 494 m/hoogte. Het was meer een tussenliggende artillerieconstructie dan een echt fort; het was in aanbouw in 1914 en werd nooit voltooid. Gelegen op 2000 m WZW van het Roppe Fort, zou het een zeer ongebruikelijke constructie zijn geweest. In de vorm van een (zeer) onregelmatige vijfhoek zouden alleen de kloof en de fronten IV-V een verdedigde en beklede gracht hebben gehad. Hun verdediging zou zijn toegewezen aan een dubbele contrescarpe kist die saillant V in beslag nam. Voor elk van de andere fronten zal een specifieke verdediging worden aanbevolen. Voor front I-II, dat slechts de kleine linkerzijde van de kazerne moest verdedigen, moest een schietgalerij die zestien kantelen op twee niveaus uitlijnde, niet alleen de flank van de kazerne beschermen, maar ook elke nadering via het glacis voorkomen. Het moet gezegd worden dat de kleine flank in kwestie de basis vormt van de Bourges-kazemat. We zouden daar zeker een scarpale kist hebben gehad, maar zonder de geringste verdedigingsgracht en zonder de geringste contrascarpale ertegenover. Het volgende front, II-III, zou verdedigd zijn door een soortgelijke kist, maar met twee schietkantelen + een derde voor kanonnen of machinegeweren. Op de plattegrond lijkt een wenteltrap een verdieping in deze kist aan te geven. Hier niet meer gracht of contrascarpale dan voor front I-II. Niets leek gepland om de nauwe verdediging van de schietgaten te garanderen. De bescherming van front III-IV zou verzekerd zijn door een contrascarpale kist waarvan de toegangen zelf verdedigd zouden zijn door de dubbele kist van saillant V. Vóór deze kist was duidelijk een overuitgraving van de gracht van front IV-V gepland. Deze kist van saillant IV en V zouden slechts één niveau hebben gehad en verbonden zijn door een contrascarpale galerij. Eén enkele gang onder de gracht zou dus noodzakelijk zijn geweest. De ingang van het gebouw opent zich aan de voet van de gracht, tegenover een helling die loodrecht op de contrescarp is gekerfd. De ingang, zonder enige versiering, zou een interne ophaalbrug hebben gehuisvest. Links strekt de barak zich uit over drie verdiepingen met zes grote kamers. Die op de bodem van de gracht waren er in werkelijkheid slechts vijf, om een ons onbekende reden, aangezien de tweede van links niet was uitgehold. De eerste verdieping omvatte vervolgens zes barakken links daarvan, waarvan de vrije ruimte in de tweede kelder van de Bourges-kazemat als magazijn zou zijn gebruikt. Deze barakken zouden slechts een kleine vierkante opening en een kanteel van een voet als ramen hebben gehad. De tweede verdieping zou, afgezien van rechthoekige vensteropeningen, vergelijkbaar zijn geweest, behalve dat links van de barakken de kelders van de Bourges-kazemat zouden zijn geweest. De tekeningen in ons bezit zijn niet erg duidelijk over het niveau waarop de divertikels die de pantsering verzorgen, zouden zijn bevestigd. In ieder geval kan het slechts één van de twee bovenste verdiepingen zijn. Van links naar rechts omvatte het bovenste deel van de constructie een Bourges-kazemat die het interval flankeerde richting de constructie van Monceau en Salbert. Loodrecht op de circulatiegang aan de achterzijde van de kazerne en ter hoogte van het derde deel hiervan, zou een schacht naar de stam van saillant III hebben geleid, die de observatiepost van het pantsercommando bediende. Achter front IV-V zou een blok zijn gegoten voor een 75 Mle 05-koepel met zijn pantserobservatiepost. Dit blok zou, naast een abnormaal langwerpig munitiemagazijn, een ontluikende gang langs de behuizing van het contragewicht hebben omvat, een gang die naar een uitlaat op de toppen leidde. Achter dit blok zou een ander blok voor een machinegeweerkoepel zijn verlengd door de afdaalschacht naar de contrescarp-stammen. De toppen zouden minstens drie uitlaatopeningen voor de infanterie hebben omvat. Omdat we geen plattegrond van de toppen hebben kunnen raadplegen, moeten we toegeven dat we moeite hebben ons voor te stellen hoe de voltooide structuur eruit zou hebben gezien. De onderkant is zeer bijzonder, met name de perifere verdediging, en we twijfelen er niet aan dat er nog andere verrassingen voor ons in petto zouden zijn. Van deze structuur werden alleen de kazernes afgezonken. Bij een bezoek in februari 2002 liet het een indruk van grandeur achter, bijna net zo indrukwekkend als die naast de bunker van Éperlecques. De kloofgracht lijkt verpletterd door de massa van de kazerne. Van deze laatste kunnen alleen de verdiepingen 1 en 2 bezocht worden, terwijl verdieping 0 onder water staat. Omdat dit een bouwwerk in aanbouw is, zijn de muren ruw. Desondanks werden sommige kazernes tijdens de schijnoorlog bezet, zoals blijkt uit verschillende muurfresco's met vliegtuigen. De kazemat van Bourges is nog niet eens geëxecuteerd, terwijl de kruising van de galerijen die naar de torens leiden, hoewel embryonaal, perfect leesbaar is. Er was een aanbouwbatterij voor twee 155 R-torens gepland, maar de precieze locatie ervan is niet bekend. Het zou een betonnen blok zijn geweest met twee verdiepingen van vier kamers tussen de twee torens, voorafgegaan door een gekanteelde circulatiegang. Achter de constructie staat een zeldzaam voorbeeld van een watertoren met een metalen tank voor de rangeerlocomotieven van de strategische linie, evenals, 1300 m naar het oosten, een zeldzaam model van een gevechtsschuilplaats Mle 1913 met caponnière. Verlaten terrein, zeer interessant om te bestuderen.
Belfort fortified camp, north of the city. 494 m/alt. More of an intermediate artillery structure than a real fort, it was under construction in 1914 and was never completed. Located 2000 m WSW of the Roppe Fort, it would have been a most unusual structure. In the shape of a (very) irregular pentagon, only its gorge and IV-V fronts would have had a defended and lined ditch. Their defense would have been assigned to a double counterscarp coffer occupying salient V. For each of the other fronts, a specific defense will be recommended. For front I-II, having to defend only the small left side of the barracks, a firing gallery aligning sixteen battlements on two levels was to ensure not only the protection of the flank of the barracks, but also to prevent any approach by the glacis. It must be said that the small flank in question constitutes the basement of the Bourges casemate. We would have had there a scarp coffer, certainly, but without the slightest defensive ditch and without the slightest counterscarp opposite. The following front, II-III, would have been defended by a similar coffer, but with two firing battlements + a third for cannon or machine gun. On the plan, a winding staircase seems to indicate a floor to this coffer. Here, no more ditch or counterscarp than for front I-II. Nothing seemed planned to ensure the close defense of its embrasures. The protection of front III-IV would have been ensured by a counterscarp coffer whose approaches would themselves have been defended by the double coffer of salient V. In front of this coffer, an over-excavation of the ditch of front IV-V was clearly planned. These coffers of salients IV and V would have had only one level and would have been connected by a counterscarp gallery. A single passage under the ditch would thus have been necessary. The entrance to the structure opens at the bottom of the ditch, opposite a ramp notched perpendicularly to the counterscarp. The entrance, devoid of any embellishment, would have housed an interior drawbridge. On the left, the barracks aligns three floors of six large rooms. Those at the bottom of the ditch were in reality only five, for a reason unknown to us, the second from the left not being hollowed out. The first floor then aligned six barracks to the left of which the free space in the second basement of the Bourges casemate would have been used as a magazine. These barracks would have had only a small square opening and the top of a foot battlement as windows. The second level, apart from rectangular window bays, would have been similar except that to the left of the barracks, they would have been the basements of the Bourges casemate. The plans in our possession are not very clear as to the level to which the diverticula serving the armor would have been attached. In any case, it can only be one of the two upper levels. From left to right, the upper part of the structure would have included a Bourges casemate flanking the interval towards the structure of Monceau and the Salbert. Perpendicular to the circulation corridor at the rear of the barracks and at the height of the third of these, a shaft would have led to the trunk of salient III while serving the armored command observation post. Behind front IV-V, a block would have been cast for a 75 Mle 05 turret with its armored observation post. This block, in addition to an abnormally elongated ammunition magazine, would have included a nascent corridor alongside the counterweight housing, a corridor leading to an outlet on the tops. Behind this block, another for a machine gun turret would have been extended by the descent shaft towards the counterscarp trunks. The tops would have included at least three outlets for the infantry. Not having been able to consult a plan of the tops, we must admit to having difficulty imagining what the finished structure would have looked like. The underside being very particular, especially the peripheral defense, we have no doubt that other surprises would have been reserved for us. Of this structure, only the barracks were sunk. Visited in February 2002, it left us with an impression of grandeur, almost equal to that felt alongside the blockhouse of Éperlecques. The gorge ditch is as if crushed by the mass of the barracks. Of the latter, only levels 1 and 2 can be visited, level 0 being submerged. Since this is a structure under construction, the walls are rough. Nevertheless, some barracks were occupied during the Phoney War as evidenced by several wall frescoes representing airplanes. The Bourges casemate has not even received the beginning of execution, while the intersection of the galleries leading to the turrets, although embryonic, is perfectly legible. An annex battery for two 155 R turrets was planned, but we do not know its precise location. It would have been a concrete block with two levels of four rooms between the two turrets, the whole preceded by a crenellated circulation corridor. Behind the structure remains a rare example of a water tower with a metal tank for the shunters of the strategic line as well as, 1300 m to the east, a rare model of combat shelter Mle 1913 with caponier. Abandoned site, very interesting to study.
Opevněný tábor Belfort, severně od města. 494 m n. m. Spíše prostřední dělostřelecká stavba než skutečná pevnost, byla ve výstavbě v roce 1914 a nikdy nebyla dokončena. Nacházela se 2000 m západojihozápadně od pevnosti Roppe Fort, a byla to velmi neobvyklá stavba. S tvarem (velmi) nepravidelného pětiúhelníku by pouze její soutěska a fronty IV-V měly chráněný a vyztužený příkop. Jejich obrana by byla přidělena dvojitému protiskluzovému hradu zaujímajícímu výběžek V. Pro každou z ostatních front bude doporučena specifická obrana. Pro fronty I-II, které musely bránit pouze malou levou stranu kasáren, měla palebná galerie se šestnácti cimbuřími ve dvou úrovních zajistit nejen ochranu křídla kasáren, ale také zabránit jakémukoli přístupu ze strany glacisu. Je třeba říci, že dotyčné malé křídlo tvoří základnu kasematy Bourges. Jistě bychom tam měli střílnu s valem, ale bez sebemenšího obranného příkopu a bez sebemenšího protistřílného cimbuří. Následující fronta, II-III, by byla bráněna podobnou hradbou, ale se dvěma palebnými cimbuřími + třetí pro kanón nebo kulomet. Na plánu se zdá, že točité schodiště naznačuje patro k této hradbě. Zde už žádný příkop ani protistřílný cimbuří než u fronty I-II. Zdálo se, že nic není plánováno pro zajištění těsné obrany jejích střílen. Ochrana fronty III-IV by byla zajištěna protistřílnou hradbou, jejíž přístupy by samy byly bráněny dvojitou hradbou výběžku V. Před touto hradbou se jasně plánovalo vykopání příkopu fronty IV-V. Tyto hradby výběžků IV a V by měly pouze jednu úroveň a byly by propojeny galerií protistřílného cimbuří. Byl by tedy nutný jediný průchod pod příkopem. Vchod do objektu se otevírá na dně příkopu, naproti rampě vyřezané kolmo k protistřílnému cimbuří. Vchod, prostý jakýchkoli ozdob, by obsahoval vnitřní padací most. Vlevo se kasárna skládají ze tří podlaží šesti velkých místností. Těch na dně příkopu bylo ve skutečnosti pouze pět, z nám neznámého důvodu, druhá zleva nebyla vydlabaná. V prvním patře se pak nacházelo šest kasáren, nalevo od nichž volný prostor ve druhém suterénu kasematy Bourges sloužil jako sklad. Tato kasárna by měla jako okna pouze malý čtvercový otvor a horní část cimbuří. Druhé patro by, kromě obdélníkových okenních arkýřů, bylo podobné, až na to, že nalevo od kasáren by se nacházely suterény kasematy Bourges. Plány, které máme k dispozici, nám příliš neříkají, ke kterému patře by byly připevněny divertikuly sloužící k brnění. V každém případě se může jednat pouze o jedno ze dvou horních pater. Zleva doprava by horní část stavby zahrnovala kasematu Bourges lemující interval směrem ke stavbám Monceau a Salbert. Kolmo k cirkulační chodbě v zadní části kasáren a ve výšce třetí z nich by vedla šachta k šachtě výběžku III, která by sloužila jako obrněné velitelské pozorovací stanoviště. Za předními výběžky IV-V by byl odlit blok pro věž 75 Mle 05 s obrněným pozorovacím stanovištěm. Tento blok, kromě abnormálně protáhlého zásobníku munice, by zahrnoval vznikající chodbu podél pouzdra protizávaží, chodbu vedoucí k vývodu na střechách. Za tímto blokem by byla další chodba pro kulometnou věž prodloužena sestupnou šachtou směrem k protiskluzovým kmenům. Vršky by obsahovaly nejméně tři vývody pro pěchotu. Protože jsme neměli možnost nahlédnout do plánu střech, musíme přiznat, že máme problém si představit, jak by hotová konstrukce vypadala. Spodní strana je velmi specifická, zejména obvodová obrana, takže nepochybujeme o tom, že by pro nás byla připravena další překvapení. Z této konstrukce byla zapuštěna pouze kasárna. Návštěva v únoru 2002 ve nás zanechala dojem velkoleposti, téměř stejný jako u srubu v Éperlecques. Příkop rokle je jakoby rozdrcen hmotou kasáren. Z nich lze navštívit pouze patra 1 a 2, patro 0 je zatopené. Jelikož se jedná o stavbu ve výstavbě, zdi jsou drsné. Nicméně některá kasárna byla během falešné války obsazena, o čemž svědčí několik nástěnných fresek zobrazujících letadla. Kasemat Bourges se dosud ani nezačal realizovat, zatímco průnik galerií vedoucích k věžím, ačkoli je v zárodku, je dokonale čitelný. Byla plánována přístavba pro dvě věže 155 R, ale její přesné umístění neznáme. Jednalo by se o betonový blok se dvěma úrovněmi po čtyřech místnostech mezi oběma věžemi, celému bloku by předcházela cimbuří. Za budovou se dochovala vzácná vodárenská věž s kovovou nádrží pro posunovací lodě strategické linie a 1300 m východně vzácný model bojového krytu Mle 1913 s kaponiérou. Opuštěné místo, velmi zajímavé ke studiu.